تاریخ اروگوئه
اروگوئه یا جمهوری شرقی اروگوئه در جنوب شرق آمریکای جنوبی کشوری کوچک است که ارتباط و پیوند تاریخی و همچنین شباهت های زیادی با کشورهای همسایه ی خود در این منطقه دارد. اما با همه ی این کوچکی، فرهنگ اروگوئه یک ویژگی بارز دارد و آن ناهمگونی این فرهنگ است که دلیل آن وجود مردمانی با ریشه های فرهنگی متفاوت در این کشور است و پدید آورنده ی میراثی ارزشمند است که به ادبیات و هنر آن غنا بخشیده است. اروگوئه یکی از کشورهایی است که شهرهای زیبای آن بویژه شهر بندری مونته ویدئو پایتخت آن گردشگران زیادی را به خود جذب می کند. در این بخش با تاریخ اروگوئه و سرگذشت مردم این سرزمین آشنا می شویم.
تاریخ اروگوئه از گذشته تا امروز
قرن هفدهم میلادی سال ۱۶۸۰ برای اولین بار خاک این سرزمین قدم های پرتغالی‌های توسعه طلب را تجربه کرد و این سرزمین به وسیله آنان کشف شد و بعد، آن ها شهر کولونیا را ایجاد کردند. بعد از پرتغالی ها، در قرن ۱۸ این بار نوبت اسپانیایی ها بود که به طمع تصرف این کشور به این سو آمدند و شهر مونته ویدئو را بنا کردند.
حالا در این دو قرن یعنی سده های ۱۷ و ۱۸ میلادی دو ابرقدرت استعمارگر آن دوره بر سر تسخیر و تصرف و غارت منابع اروگوئه دائم در حال جنگ و درگیری بودند و در نتیجه اسپانیا قدرت برتر و پیروز میدان شد.
اروگوئه و برزیل
اسپانیایی ها طی معاهده ای به نام توردسیلاس ادعای مالکیت این ناحیه را داشتند اما پرتغالی ها منطقه تحت استعمار ساکرامنتو را در این نقطه ایجاد کردند. در نتیجه جنگ و تعقیب و گریز با پرتغالی ها توسط اسپانیایی ها در این مناطق شروع شد. به همین خاطر فرماندار بوینس آیرس به نام برونو موریسیو دزابالا شهری را جهت ایجاد مانع و جلوگیری از حملات بیشتر آنان تاسیس کرد و این شهر پایتخت اروگوئه شد.
اما در قرن نوزدهم این بار همسایه اش برزیل با ادعای مالکیت، به این کشور کوچک تعرض کرد و به عنوان یکی از ایالت های خود اعلام کرد. مردم اروگوئه اما مردمی نبودند که آرام بنشینند و هر تجاوز و غارت و استعمار جدیدی را تماشا و تحمل کنند بنابراین در نیمه اول این قرن انقلاب عمومی این سرزمین را فراگرفت.
سال ۱۸۲۵ یک مبارز انقلابی به نام خوان آنتونیو لاوالیا، با هدف آزادی و استقلال رهبری خیزش های مردمی را در این سرزمین بر عهده گرفت و این انقلاب سال ۱۸۲۸ به پیروزی رسید و برای همیشه از برزیل جدا شد. هنوز این روز در تاریخ اروگوئه برای مردم آن اهمیت ویژه ای دارد و روز ملی اروگوئه است، این روز در این کشور تعطیل است.
در حال حاضر سیستم سیاسی کشور اروگوئه با جمهوری پارلمانی اداره می شود. اما به مدت ۱۰۰ سال یعنی از آغاز قرن ۱۹ تا آغاز قرن ۲۰ این شهر تازه تاسیس شدیدا زیر نفوذ نیروهای انگلیسی بود که از آن به قصد نظارت بر امور بازرگانی برزیل و احاطه کردن آرژانتین بهره می گرفتند. خوآن مانوئل دروساس دیکتاتور آرژانتین این شهر را بارها محاصره کرد. نیروهای انگلیسی در این زمان یک شبکه وسیع راه آهن را برای اهداف خود و ارتباط بین بخش های مختلف تاسیس کردند.
تاریخ اروگوئه در قرن بیستم
همزمان با قرن بیستم و وقوع جنگ جهانی دوم و نبرد معروف به نبرد آلمانی، اروگوئه یک کشور بیطرف بود اما با وجود این اعلام بیطرفی در بندر مونته ویدئو جنگ رخ داد. بعد از این نبرد ناوگان سلطنتی بریتانیا به سمت بندر، سیاست پس روی را انتخاب کرد و عقب نشینی کرد. هنوز در این کشور یاد و خاطره این جنگ زنده نگه داشته می شود. به پاس احساسات کسانی که به آلمان نازی تعصب و احساسی دارند صلیب خمیده یا همان نشان هیتلری روی نشان سر عقاب به آن ها پس داده شد.
در نیمه قرن ۲۰ پیدایش و قدرت نمایی یک دیکتاتوری نظامی مشکلاتی را برای کشور ایجاد کرد و علاوه بر رکود اقتصادی که تبعات آن هنوز در این کشور قابل مشاهده است از نظر اجتماعی هم مشکلاتی را بوجود آورده و سبب شد جمع زیادی از مردم روستانشینی که با فقر و نداری دست و پنجه نرم می کردند به منظور رسیدن به شرایط بهتر زندگی به شهر سرازیر شده و در نقاط شهری تراکم جمعیت را بوجود آوردند.
در تاریخ اروگوئه پیشرفت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بیشتر از آغاز قرن بیستم شروع شد ولی این در حالی بود که در کشورهای همسایه تحولات جدی و جدیدی در حال شکل گرفتن بود. کشورهای این منطقه دچار کودتاهای نظامی و مشکلات عمده در همه ابعاد داخلی و خارجی بودند، چه از نظر مسائل داخلی و چه روابط دیپلماتیک و ارتباط با همسایگانشان تنش های مداوم و بی سرانجامی داشتند.
البته در اروگوئه کوچک هم سیستم حکومتی در این دوره نظامی بود و این کشور دیکتاتوری و سلطه نظامیان را در طی سال های قرن بیستم حدود بیش از یک دهه تجربه کرد اما این شرایط دیر نپاید و روند رشد ریشه های دموکراسی و سیستم حکومتی مردم سالاری که با روح استقلال طلبی و آزادی خواهی مردم عجین شده و در اندیشه شان نهادینه شده بود سال ۱۹۸۵ دوباره جانی تازه گرفت و دولت‌های مردم سالار و دموکراتیک قدرت را در این کشور کوچک به دست گرفتند.
این در حالی است که در حال حاضر اوضاع اقتصادی این کشور بهبود یافته و مناسبات تجاری نسبتا قوی با همسایگان خود دارد که همین مساله باعث توسعه و رشد دوباره کشاورزی و امیدواری نسبت به آینده ای بهتر برای اروگوئه و آبادانی و عمران بیشتر در این کشور شده است. در سال ۲۰۰۶ پایتخت این کشور، مونته ویدئو عنوان با کیفیت ترین شهر آمریکای لاتین را از نظر سطح بالای زندگی کسب کرد و در جایگاه شهرهایی قرار گرفت که از شرایط خوبی برخوردارند.
نتیجه پیشرفت های اروگوئه در ابعاد مختلف فرهنگی، اقتصادی و سیاسی در قرن بیستم این بود که این کشور تا دهه پنجاه ی این قرن در این زمینه ها تغییرات عمده ای کرد و به سوئیس آمریکای لاتین شهرت یافت و در زمینه هنر و ادبیات هم پیشرفت های چشمگیر و قابل ملاحظه ای در این دوران و بعد از آن داشت.
