جزایر دیدنی کوک در اقیانوس آرام

در این مقاله از وب سایت مجله گردشگری اوژن گشت درباره سفر به جزایر دیدنی کوک در اقیانوس آرام سخن خواهیم گفت .

از جمله جزایر دیدنی و طبیعی در اقیانوس آرام جنوبی که این چندین جزیره کشوری بنام جزیره کوک را تشکیل می دهند . این کشور  از مجموع این 15 جزیره زیبا که دارای مساحت 240 کیلومتری مربعی است . این کشور دارای جاذبه های دیدنی و طبیعی بی نظیری است که هر ساله مسافران و توریست های بسیاری از آن دیدن می کنند. بیشتر مردم این کشور نیوزیلندی هستند ولی ملیت آنها با مردمان کشور نیوزیلند فرق می کند. بیشتر مردم این کشور در جزایر شمالی زندگی می کنند. با وجود مستقل شدن این کشور ولی باز در برخی موارد سیاسی تحت نظر کشور نیوزیلند هستند. در این مقاله با ما همراه باشید تا بخش های دیدنی این کشور را برای شما معرفی کنیم.

جغرافیا
جزایر کوک در اقیانوس آرام جنوبی، شمال نیوزیلند، بین جزایر پولینزیای فرانسه و ساموآی آمریکا قرار دارد. این کشور شامل ۱۵ جزیره و ۲ آب‌سنگ است. ۱۵ جزیره این کشور که ۲۲۰۰۰۰۰ کیلومتر مربع از آب اقیانوس را از‌ آن خود کرده‌اند به دو دسته جزایر جنوبی و شمالی آتول (آتول یا آب‌سنگ‌ حلقوی مجموعه‌ای از آب‌سنگ‌های مرجانی جلبکی هستند که به شکل دایره مجمع‌الجزیره‌را در اقیانوس، و مرداب کم عمقی را در وسط به وجود آورده‌اند) تقسیم می‌شوند.

این جزیره‌ها در اثر فعالیت‌های آتشفشانی به وجود آمده‌اند که قسمت شمالی قدیمی‌تر و شامل ۶ آتول هستند.

تاریخ

جزایر کوک ابتدا در قرن ۶ توسط مردمان پولنزیایی که از تاهیتی مهاجرت کرده بودند رنگ منطقه‌ی مسکونی به خود گرفت. اولین گزارش ثبت شده از این منطقه مربوط به دریانوردی اسپانیایی به نام آلوارو دو مندانا است که در سال ۱۵۹۵ در سفری، جزیره پوکاپوکا (از جزایر کوک) را مشاهده کرد و نام آن را سن برنارد نهاد. در سال ۱۶۰۶ دریانوردی پرتغالی به نام پدرو فرناندز که برای پادشاهی اسپانیا خدمت می‌کرد اولین گزارش مبنی بر پهلو گرفتن و پا نهادن اروپایی‌ها بر جزیره اکاهانگا ثبت کرد و نام آن را ژنته هرموسا یا مردمان زیبا نهاد.

در سال ۱۷۷۳ و ۱۷۷۷ کاپیتان و دریانورود بریتانیایی جیمز کوک (James Cook) به این جزیره رسید و نام آن‌ها را جزایر هروی (Hervey) نهاد. بعدها به افتخار کاپیتان نام جزایر را کوک نهادند.

در سال ۱۸۱۳ جان ویلیام یک مبلغ روحانی اولین بار جزیره راروتونگا را مشاهده کرد و در سال ۱۸۱۴ توسط اروپایی‌ها ثبت شد که البته بین آن‌ها و بومیان جنگ درگرفت و عده زیادی کشته شدند. این جزیره تا سال ۱۸۲۱ یعنی آمدن مبلغان هیچ اروپایی دیگری به چشم ندید. مسیحیت به سرعت در بین مردمان جزیره رواج یافت.

اقتصاد

جغرافیای منطقه تاثیر مستقیمی بر اقتصاد آن دارد. جزایر کوک از از بازارهای خارجی بسیار دور، فاقد منابع طبیعی اصلی، دارای صنعت محدود و بسیار مورد حمله بلاهای طبیعی است. صنعت گردشگری پایه اقتصاد این کشور است. از این گذشته جزایر کوک از نظر اقتصادی توسط نیوزیلند تامین می‌شوند. جمهوری خلق چین نیز کمک‌های بسیاری به جزیره کرده است که از میان آن‌ها می‌توان به ساخت ساختمان‌های شهربانی اشاره داشت. جزایر کوک با تلاش‌های مختلف در حال گسترش کشاورزی، معدن و صنعت ماهیگیری است.

زبان

زبان مردمان جزایر کوک شامل انگلیسی، مائوری یا راراتونگانی، و پوکاپوکانی است که شامل لهجه‌های بسیار زیادی نیز می‌شوند، البته زبان رسمی کشور انگلیسی و مائوری است. تمام این زبان‌ها و لهجه‌ها بسیار نزدیک به زبان تاهیتی و مائوری نیوزیلندی است.

هنر

حکاکی روی چوب یا منبت‌کاری

منبت کاری چوب رایج‌ترین هنر در جزایر کوک به شمار می‌رود. نزدیک بودن جزیره‌ها به یکدیگر کمک کرده تا سبکی مشابه تنها با تفاوت‌های جزیی در بین بومی‌ها رایج باشد. راروتونگا به خاطر مجسمه‌های خدایان، آتیو به خاطر صندلی‌های چوبی، میتیارو، موکا و آتیو برای کوپال‌ها و تخته‌ها و مانگایا برای تیشه‌های مخصوص مراسم مذهبی شهرت دارد. بسیاری از آثار حکاکی‌های چوبی اصیل و قدیمی یا به دست اروپاییان دزدیده یا توسط مبلغان سوزانده شدند. امروزه کار با چوب دیگر هنر اصلی محسوب نمی‌شود.

بافندگی

برخی جزیره‌ها به بافتن حصیر، سبد یا کلاه می‌پردازند. نمونه بارز این هنر کلاه‌های ریتو (Rito) است که توسط بانوان برای رفتن به کلیسا بافته شد. این محصول از رشته‌های صاف و تازه‌ی درخت نارگیل ساخته می‌شوند که کیفیت بسیار بالایی دارند.

تیویوی یا تایویوی (Tivaevae)

تایویوی یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین هنرهای مردمان کوک است. این محصول نوعی لحاف چند تکه‌ی دست‌دوز است که ابتدا در قرن ۱۹ توسط همسران مبلغان به بومی‌ها معرفی شد و تا به حال ادامه دارد. این لحاف چند تکه یکی از دلایل شهرت این منطقه است.

حیات وحش

گل‌های بومی این منطقه یاس تاهیتی نام دارند.

جزایر کوک مملو از موش‌های صحرایی سیاهی است که بومی منطقه نیستند. این موش‌ها باعث کاهش جمعیت پرند‌ه‌ها‌ی جزیره شده‌اند.

در ۲۷ آوریل ۲۰۰۷ طوطی‌های کوهل (Kuhl’s lorikeet) را دوباره وارد جزایر آتیو و ریماتارا کردند. فسیل‌ها نشان می‌دهند که این گونه در حداقل ۵ جزیره این کشور وجود داشته است. کشتن بیش از حد این پرندگان به خاطر پرهای قرمزشان دلیل اصلی انقراض پرندگان در جزایر کوک است.

تصاویری مربوط به جزایر کوک

مسیر دستیابی
بهتر است برای سفری ایمن، به صرفه و عالی با تورهای مخصوص همسفر شوید. خود جزیره تورهایی چون تورهای بازدید از کلیساها را در اختیار گردشگران قرار می‌دهد.