مراد از گردشگری دریایی فعالیت هایی است که با انواع هدف های تفریحی .صنعتی.مسافرتی و ... بر پهنه های آبی شامل رودخانه.دریاچه.سد.تالاب.دریا و...صورت می پذیرد و با وجود شباهت هایی که با گردشگری ساحلی میتوان در آن مشاهده نمود به لحاظ شکل.نو.محتوا.تجهیزات و گستردگی بسیار متفاوت از آن است.
تنوع جذابیت های این نوع خاص از گردشگری مانند ماهیگیری.غواصی.سفر های تفریحی.اسکی روی آب.جت اسکی.آکواریوم دریایی و ... در کنار سود آوری بسیار بالای آن له نسبت دیگر انواع گردشگری زمینه ساز بسیاری از کشور های صاحب حوزه های آبی شده به گونه ای که آمار ها از رشد چند صد برابری آن در سالهای اخیر حکایت میکند.
دریا و مسیر های آبی از دیر باز مورد توجه مسافران بوده و افراد بشر با دلایل مختلفی چون تجارت.مسافرت.اکتشافات.جنگ و جهان گشایی به جغرافیای آن وارد شده اند.
رشد صنعت در کنار پیشرفت آن در کشتی سازی علوم مسیر یابی و ارتباطی که منجر به امن شدن سفر های دریایی شد.رونقی بی سابقه را در سده های نخست قرت بیستم به این صنعت مهم ارزانی داشت و از سوی دیگر این فرایند به رقابتی شدن آن در میان بخش های خصوصی و دولتی ملی و فراملی انجامید که در نتیجه هزینه سفر به نسبت گذشته ارزان تر شد.این امر به افزایش استقبال از اینگونه سفر ها انجامید و در نتیجه برای نخستین بار در طول تاریخ دریا ها شاهد مسافرانی غیر حرفه ای بودند که کشتی و سفر با آن را تنها به مقصد تفریح انتخاب کرده بودند و مبنایی برای کسب در آمد از آن نداشتند.
گردشگری دریایی البته به تمامی شامل کارکردهای تفریحی نیست و میتوان انواع دیگری از مقصد های سفر را برای آن منظور نمود که از آن جمله به سفر های درمان های دریایی.سفر های تحقیقاتی.سفر های باستان شناسی و... بایستی اشاره داشت.اما نوع تفریحی و سیاحتی این گونه از سفر بیش از دیگر موارد مورد منظور است.
ایران با توجه به 5800 کیلومتر نوار ساحلی که در خلیج فارس دریای عمان و دریای خزر دارد و بهره مناز مناطق بکر طبیعی چون تالاب ها.دریاچه ها و رودهای دائمی و نیز سطح بهره مندی مناسب از جزایر مسکونی و غیر مسکونی.ظرفیت بسیار بالا و بی مانندی برای توسعه این گونه خاص از گردشگری دارد که متاسفانه تا کنون مورد توجه قرار نگرفته و این روند به هدایت گردشگران به حوزه های دیگر در کشور های همسایه انجامیده است واعزام مسافران داخلی به کشور های همسایه برای بهره مندی از توان تعریف شده آن کشور ها در این نوع خاص از گردشگری خود بهترین گواه بر این بی توجهی به شمار می آید.حال آنکه به جرعن هیچکدام از کشور های همسایه از توان و ظرفیت طبیعی ایران برای توسعه گردشگری دریایی برخوردار نیستند.
برای این منظور و در جهت کسب منافع اقتصادی و اجتماعی گردشگری دریایی میتوان با برنامه کوتاه مدت میان مدت و بلند مدت شرایطی را فراهم آورد تا ایران به عنوان یکی از مهم ترین بازار های هدف قرار گرفته و شکل تخصصی گردشگری دریایی به لحاظ زیر ساختی و روبنایی در کشور عزیزمان متداول گردد.
آموزش راهنمایان تخصصی گردشگری دریایی دریایی و تشویق و حمایت از شرکت های مسافرتی به برگزاری تورهای دریایی در کنار آزاد سازی حریم دریا.ساخت اسکله تفریحی_توریستی ساخت انواع شناور های تفریحی و قایق های کف شیشه ای.تحداث رستوران ها و هتل ها و سراچه های شناور دریایی.راه اندازی موزه دریایی.بازسازی فانوس های قدیمی.ایجاد تورهای غواصی در آکواریوم ها و سایت های حفاظت شده دریایی.برگزاری تورهای بازدید جانداران دریایی.احداث ژئو پارک دریایی.ایجاد دهکده های دریایی.ایجاد بستر های مناسب برای توسعه ورزش ها و تفریحات دریایی.تجهیز جزایر ایرانی و ساخت جزایر مصنوعی برای اسکان موقت گردشگران در کنار ارائه تسهیلات مناسب برای تامین سوخت کشتی های خصوصی و رفع معضلات مرتبط با کنوانسیون های دریایی میتواند موقعیت ایران را به تدریج در صدر فهرست صاحبان صنعت گردشگری دریایی در جهان قرار داده و سود و عواید بسیاری را به کشور و فعالان این حوزه جاری نماید.
