دریاچه ارومیه؛ یادگار در حال خاموشی آذربایجان
در شمال‌غرب ایران، میان دو استان آذربایجان غربی و شرقی، دریاچه‌ای قرار دارد که زمانی دومین دریاچه شور جهان بود — دریاچه ارومیه. اما امروز بخش بزرگی از آن خشک شده و تنها نشانه‌هایی از روزهای درخشانش باقی مانده است.
روزهای طلایی دریاچه ارومیه
دریاچه ارومیه میلیون‌ها سال قدمت دارد و زیستگاه فلامینگوها، پلیکان‌ها، آرتمیا (میگوی آب شور) و پرندگان مهاجر بود. آب زلالش با ترکیبات نمکی خاص، در تابستان به رنگ آبی و گاهی صورتی درمی‌آمد و یکی از نمادهای طبیعی ایران محسوب می‌شد.
چرا دریاچه خشک شد؟
طی دو دهه گذشته، عواملی طبیعی و انسانی دست به دست هم دادند تا این دریاچه به مرز نابودی برسد:
-
برداشت بی‌رویه آب کشاورزی از رودخانه‌ها و چاه‌های اطراف
-
ساخت سدها و پل میان‌گذر که جریان طبیعی آب را قطع کردند
-
کاهش بارش و افزایش تبخیر بر اثر تغییرات اقلیمی
-
و در نهایت، نبود برنامه‌ریزی پایدار برای مدیریت منابع آبی
نتیجه؟ بیش از ۹۰٪ وسعت دریاچه از بین رفته و بخش زیادی از بستر آن به نمک‌زار خشک تبدیل شده است.
پیامدهای زیست‌محیطی
خشک شدن دریاچه فقط یک مسئله‌ی طبیعی نیست — زندگی میلیون‌ها نفر در منطقه را تحت تأثیر قرار داده است:
-
طوفان‌های نمکی که سلامت مردم و زمین‌های کشاورزی را تهدید می‌کند
-
مهاجرت پرندگان و نابودی زیستگاه‌ها
-
افزایش دمای محلی و کاهش رطوبت منطقه
آیا امیدی به احیا مانده؟
برنامه‌های متعددی برای احیای دریاچه ارومیه انجام شده، از جمله رهاسازی آب سدها و پروژه‌های بین‌المللی با همکاری یونسکو. اما کارشناسان می‌گویند تا زمانی که الگوی مصرف آب در کشاورزی تغییر نکند، بازگشت دریاچه بسیار دشوار خواهد بود.
بازدید از دریاچه امروز
هرچند دریاچه ارومیه دیگر آن آبی گسترده‌ی گذشته را ندارد، اما مناظر سفید و درخشان نمک‌زارها و سکوت کویرگونه‌ی آن، حس عجیبی از احترام و اندوه در دل هر بازدیدکننده برمی‌انگیزد. اگر به منطقه سفر می‌کنی، می‌توانی از پل میان‌گذر، جزیره کبودان و نخلستان‌های اطراف دیدن کنی.
جهت اطلاعات بیشتر ومشاوره باما در تماس باشید: 09347683977_07691001177
