درباره لاهیجان
لاهیجان، که به عروس گیلان، سرزمین چای معطر و شهر بهارنارنج شهرت دارد، روی سرزمینی هموار و جلگه‌ای احداث شده است که به نظر می‌رسد به‌دلیل ایجاد رسوب‌هایی است که از رودهای گیلان، برجای مانده است. جالب است بدانید که این شهر در اوایل قرن هشتم هجری قمری و در سال ۷۰۵ توسط «اولجایتو» فتح و محل حکومت «کیائیان» شد. در کتابی از «حمدالله مستوفی» در باب این شهر چنین آمده است.
کوه و آبشار شیطان کوه
شیطان‌کوه از جاذبه‌های گردشگری معروف لاهیجان است. این کوه در سراسر ایران شناخته شده است و در تمام روزهای سال پذیرای گردشگران بی‌شماری است. محوطه کوهستانی شیطان‌کوه که در قدیم به شاه‌نشین معروف بوده، به تنهایی چندین جاذبه گردشگری دارد که می‌تواند خاطرات زیبایی در ذهن شما ثبت کند. آبشار شیطان‌کوه، استخر شیطان‌کوه و بام سبز لاهیجان شیطان‌کوه را به مقصدی دل‌فریب برای گردشگران تبدیل کرده‌اند.
آبشار شیطان‌کوه از بدنه کوه به سمت پایین می‌ریزد و یکی از شناخته‌شده‌ترین جاذبه‌های گردشگری لاهیجان است. در کنار این آبشار یک راه پلکانی با بیش از ۷۵۰ پله وجود دارد که از ابتدای کوه شروع می‌شود و به بام سبز می‌رسد. اگر تا به حال تجربه پله نوردی کنار آبشار نداشته‌اید، پیشنهاد می‌کنم حتماً در سفر به لاهیجان از این آبشار دیدن کنید. البته بهتان گفتم ۷۵۰ پله دارد، پس بعداً نیایید بگویید چه قدر زیاد بود، کفشم خوب نبود، خسته شدم و …
مسجد اکبریه لاهیجان
«مسجد اکبریه» یکی از عمارت‌های تاریخی و از جاذبه‌های گردشگری است که در جنوب غربی شهرستان لاهیجان قرار دارد. این بنا را می‌توان یکی از میراث ارزشمند و مهم کشور نامید که سنگ‌نبشته‌ای از جنس مرمر، تاریخ احداث آن را سال ۱۲۳۹ هجری قمری در زمان حکومت «فتحعلی‌شاه» و به همت «حاج علی‌اکبر لاهیجانی» بیان می‌کند. معماری و تزیینات انجام شده در آن زیبا و هنرمندانه است؛ به‌گونه‌ای که مسافران هنگام ورود به آن به تحسین این زیبایی‌ها می‌پردازند.
جالب است بدانید که این مسجد بنا به دلایلی در زمان ساخت به‌صورت نیمه‌تمام باقی ماند و امروزه از دو بخش مسجد نو با قدمتی نزدیک به یک قرن و مسجد کهنه تشکیل شده که به‌وسیله دری بزرگ به یکدیگر مرتبط شده‌اند. برخی از کارشناسان معماری این مسجد را به مسجد «ایاصوفیه» در ترکیه شبیه می‌دانند.
جاذبه توریستی تالاب سوستان
تالاب سوستان یکی از جاذبه‌های گردشگری بی‌نظیر در لاهیجان است. تالاب سوستان مانند تالاب امیرکلایه آب شیرین دارد. این تالاب در زمستان و پاییز بسیار پرآب است. آب شیرین، اقلیم معتدل، دسترسی مناسب، مناظر فوق‌العاده و محوطه سرسبز این تالاب باعث شده‌اند که طرفداران طبیعت حسابی از تماشای آن لذت ببرند.
زیبایی خیره‌کننده تالاب به همراه آرامش و سکوت محل برای گردشگران خاطره‌ای آرام‌بخش را به ارمغان می‌آورد. سوستان همچون تالاب‌های دیگر زیستگاه مناسبی برای گونه‌های متنوع گیاهی و جانوری است. تالاب سوستان در فصل‌های مختلف سال رنگ و جلوه‌ای خارق‌العاده به خود می‌گیرد. پس دوربین عکاسی را فراموش نکنید و اگر هم دوربین ندارید، اشکالی ندارد فقط گوشی موبایلتان را شارژ کنید که قرار است در کنار این تالاب و محوطه جذاب آن عکس‌های زیادی بگیرید.
تله‌کابین احرار
از دیگر تفرجگاه‌ها و جاهای دیدنی لاهیجان، «تله کابین احرار» است که از آن به «بام سبز» نیز یاد می‌شود. این جاذبه گردشگری در سال ۱۳۸۴ و با ۲ ایستگاه، ۵ دکل و ۳۳ کابین، احداث شد. «بام سبز» نام ایستگاه اول با ۱۲۳ متر و «تاج خروس» نام ایستگاه دوم با ۳۱۳ متر است که می‌توان چشم‌اندازهای زیبایی را از این منطقه تماشا کرد. غرفه‌های صنایع دستی و خوراکی و کافی شاپ در این دو ایستگاه قرار دارد و روزانه به‌طور میانگین ۱۰۰۰ نفر را با خود منتقل می‌کند.
آرامگاه کاشف السلطنه (موزه تاریخ چای)
این قسمت مخصوص عشاق چای مثل خودم است، چون به نظر من وظیفه هر طرفدار دوآتشه‌ای است که به مزار اولین کسی که چای را وارد ایران کرد برود و به او ادای دین کند. این شخص کسی نیست چون کاشف السلطنه بزرگوار.
محمد میرزا کاشف السلطنه به عنوان یکی از مشروطه خواهان دوران قاجاریه و پهلوی، در سال ۱۲۴۴ متولد شده بود. او اولین نفری بود که به کشت چای در ایران پرداخت؛ به همین خاطر هم از او با نام پدر چای ایران یاد می‌شود. کاشف السلطنه برای آوردن چای و وسایل مربوط به آن از هندوستان و بعد کاشت بذر چای، تلاش‌های زیادی کرد. او بر اساس وصیتی که کرده بود، پس از مرگش در سال ۱۳۰۷، بر بلندترین نقطه لاهیجان در آن دوره دفن شد.
اگر بخواهیم از موزه چای دیدن کنیم باید سراغ آرامگاه محمد میرزا قاجار قوانلو، پسر بزرگ اسدالله میرزا نایب‌السلطنه برویم که از مقام‌داران دوران قاجاریه بود. این آرامگاه روی تپه‌های چای شهر لاهیجان ساخته‌شده و حالا به موزه تاریخ چای تبدیل شده است.
این موزه از جذاب‌ترین نقاط گردشگری شهرستان لاهیجان است که اول به‌عنوان آرامگاه کاشف السلطنه مورد بازدید قرار می‌گرفت، ولی با گذر زمان و با تکمیل ساختمان نیمه‌کاره‌ی مجاور آرامگاه، در سال ۱۳۷۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و به‌عنوان موزه تاریخ چای ایران مورد بهره‌برداری قرار گرفت.
موزه تاریخ چای یک سالن اصلی دوطبقه، یک برج و ۲ فضای اداری شمالی و جنوبی دارد. طبقه همکف از سالن اصلی بنا، به اسناد و مدارک مرحوم کاشف السلطنه و وسایل مربوط به چای و چای نوشی اختصاص داده‌شده و طبقه دوم هم شامل ویترین‌ها و اقلام مردم‌شناسی است.
استخر لاهیجان
یکی دیگر از جاهای دیدنی شهر لاهیجان که می‌تواند در گروه زیباترینِ آن‌ها هم قرار بگیرد، استخر لاهیجان است. این استخر در دامنه شیطان کوه و در بخش شرقی لاهیجان قرار دارد. استخر لاهیجان در زمینی به وسعت ۱۷ هکتار و با عمق ۴ متر واقع شده که در روزگاران قدیم به‌عنوان منبع تأمین آبیاری شالیزارهای برنج مورد استفاده قرار می‌گرفت.
یک استخر بزرگ که به دست درختان احاطه‌شده، به بخش‌های گوناگون شهر دسترسی دارد و تاز یک جزیره‌ی کوچک هم دارد، بدون شک انتخاب خوبی برای وقت‌گذرانی و لذت بردن از سفر است. جزیره‌ی کوچکی که دل این استخر قرار دارد، با یک پل سیمانی به بخش جنوبی استخر پیوند خورده و زیبایی منطقه را بیشتر کرده است.
این منطقه‌ی زیبا از لاهیجان به دستور شاه‌عباس صفوی ساخته‌شده و از دوران کهن میزبان مسافران گوناگون بوده است، پس به‌نوعی یک جای تاریخی هم به حساب می‌آید.
مسجد جامع لاهیجان
از دیگر بناهای کهن و جاذبه‌های گردشگری مذهبی در شهرستان لاهیجان، «مسجد جامع» این شهر است که در مجاورت اثر تاریخی دیگری به نام «بقعه چهار پادشاهان» قرار دارد. به نظر می‌رسد که این مسجد کهن، در دوران حکومت کیائیان، به فرمان «کیا سلطان» و در سال ۸۹۳ هجری قمری، احداث شده است.
روایت است که این مسجد، در محل آتشکده‌های قدیمی بنا شده و در سال‌های ۱۳۳۱ و ۱۳۷۰ هجری شمسی، بازسازی و مرمت شده است. جالب است بدانید که در این مسجد، چاهی مشاهده می‌شود که طبق نقل قول و روایات گذشتگان، امام حسن (ع)، از آن برای وضو گرفتن، آب کشیده است؛ ازاین‌رو مردم پول و طلا داخل آن انداخته و روی لبه آن، شمع روشن می‌کنند.
حمام گلشن لاهیجان
لاهیجان یکی از شهرهای تاریخی ایران است، پس جای تعجبی ندارد که آثار کهن بسیاری در این شهرستان دیده می‌شود. یکی دیگر از جاذبه‌های تاریخی شهر لاهیجان حمام گلشن است که متعلق به دوران قاجار بوده و در سال ۱۳۳۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این حمام در زمان حکومت فتحعلی شاه و روبه‌روی مسجد جامع و بقعه چهار پادشاهان ساخته شد.
حمام گلشن در گذشته خزینه‌ها و حوضچه‌های فراوانی داشت ولی به دلیل گسترش خیابان و شهر، حالا فقط نیمی از آن باقی‌مانده و یادآور معماری کهن و جذاب قاجاریه است. برای ساخت این حمام از مصالحی مانند گل آهک، ساروج و آجر قرمز بومی استفاده‌شده که از ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن به شمار می‌روند.
بازار سنتی لاهیجان
بازار سنتی لاهیجان در میدان چهار پادشاهان، خیابان کاشف غربی قرار گرفته است. این بازار پر از رنگ، بو و مزه که پر از رفت‌وآمد مردم محلی و گردشگران است، بهترین مکان برای رفع نیازهای روزانه مردم بومی این منطقه محسوب می‌شود. در سفرتان به لاهیجان می‌توانید انواع مواد غذایی رنگارنگ، سبزی‌های خوش عطر و طعم محلی، تخم‌مرغ محلی، ماهی و انواع زیتون را از اینجا تهیه کنید.
تالاب بین‌المللی امیرکلایه
در ناحیه شمالی لاهیجان یکی دیگر از تالاب‌های دیدنی استان گیلان قرار گرفته است. این تالاب وسعتی حدود ۱۲۳۰ هکتاری و عمقی نزدیک به ۲ متر دارد. از ویژگی‌های منحصربه‌فرد تالاب امیرکلایه که آن را با سایر تالاب‌ها متفاوت کرده، آب شیرین آن است که با توجه به نزدیک بودنش به آب دریا، بسیار عجیب است. همچنین گیاهان و جانوران گوناگون و بسیاری در این تالاب دیده می‌شوند که ارزش طبیعی و زیست‌محیطی آن را بیشتر می‌کنند.
از پوشش گیاهی ویژه‌ی این تالاب می‌توان به وجود پسته دریایی، لاله تالابی و نیلوفرهای آبی اشاره کرد که هر جایی نمی‌توانید آن‌ها را پیدا کنید.
شما با رفتن به این منطقه می‌توانید با طبیعت بکر و مسحورکننده، چشم‌اندازی فوق‌العاده زیبا و همچنین جانورانی مانند پرندگان مهاجر و ماهی‌های مختلف روبه‌رو شوید. اگر از عاشقان طبیعت و حیات‌وحش هستید، این تالاب زیبا و خاص را فراموش نکنید.
منطقه شیخانبر
منطقه شیخانبر از دیگر جاهای دیدنی و سرسبز لاهیجان است که در دوره صفویه به‌دلیل زیارت شیخ زاهد بسیار مورد توجه قرار می‌گرفت. وجود سنگ‌های بسیار بزرگ در شاه خانی ور در منطقه عمر سنگ، نشان می‌دهد که این منطقه، میدان مشق سپاهیان آن زمان بوده است.
بقعه چهار پادشاهان
بقعه یا مسجد چهار پادشاهان یا چهار پادشاه یکی از آثار تاریخی شهر لاهیجان و آرامگاه چهار تن از شاهان کیایی است. این بقعه در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده و میزبان گردشگران برای بازدید از یک مکان تاریخی است.
این مکان در ابتدا مرقد سید خور کیا بود و آرامگاهی که برای او ساخته شد به مسجد جامع هم راه داشت. پس از مرگ سید علی کیا، در طرف چپ آن حجره، حجره‌ای دیگر ساختند و وی را به خاک سپردند. پس از آن رضا کیا، پسر سید علی کیا را در کنار پدرش دفن کردند و چون در همان روز سید رضی کیا پادشاه گیلان فوت کرده بود، او را هم در همان حجره به خاک سپردند.
به خاطر وجود آرامگاه سید رضی کیا، پادشاه گیلان و سه پیشوای دینی که آن‌ها را هم پادشاه می‌نامیدند، این مکان با نام چهار پادشاه شناخته شد.
پل خشتی لاهیجان
پل خشتی یکی دیگر از یادگاری‌های دوران قدیم ایران در شهر لاهیجان است. این پل در غرب شهرستان، در محله‌ی پردسر قرار دارد و قدمت آن به دوره‌ی حکومت کیاییان برمی‌گردد.
این اثر در سال ۱۳۵۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و سال‌ها است که گردشگران بسیاری را به‌سوی خود می‌کشاند. پل خشتی لاهیجان روی رودخانه‌ی سیم‌رود یا سیم‌جو قرار گرفته و از مصالحی مانند آجر قرمز، آهک و ساروج ساخته شده است.
درازای این پل ۵۰ متر، پهنای آن ۵/۴ متر و بلندی آن نیز به ۱۱ متر می‌رسد. از ویژگی‌های این پل می‌توان به ۵ چشمه و ۲ دهنه‌‌ی بزرگ اصلی آن اشاره کرد که چشمه‌ی میانی از چشمه‌های دیگر بزرگ‌تر بوده و با طاق جناغی و سیل برگردان‌هایی در اطراف پل به نمایش گذاشته شده است. تماشای این اثر تاریخی، حس شکوه و غرور را در شما برمی‌انگیزد پس اگر طرفدار بازدید از جاهای تاریخی هستید، حتماً از این پل خشتی دیدن کنید.
