دیدنی های چین
بودای بزرگ لشان
بودای بزرگ لشان که با نام بودای بزرگ لیشان نیز شناخته میشود، در بخش جنوبی استان سیچوآن در چین، در نزدیکی شهر لشان قرار دارد و در دوران سلسله تانگ (حدود ۸۰۰ سال بعد از میلاد مسیح) ساخته شده است. این مکان نخستین پرستشگاه بودایی‌ها و یکی از مهم‌ترین مکان‌های مقدس بودیسم محسوب میشود. ارتفاع این پیکره‌ی سنگی ۷۱ متر است و بزرگ‌ترین بودای سنگی دنیا به‌شمار میرود. عرض شانه‌های آن ۲۸ متر است و سرش ۱۴.۷ متر طول و ۱۰ متر عرض دارد. روی پاهای ۸.۵ متری این مجسمه به راحتی ۱۰۰ نفر جای می‌گیرند. بودای بزرگ لشان در سال ۱۹۹۶ در میراث جهانی یونسکو ثبت شد. هرچند این مجسمه در طول سالیان متمادی در معرض آب و هوا قرار داشته و آسیب‌هایی دیده، اما از عظمت آن کاسته نشده است.
شهر ممنوعه
شهر ممنوعه که با نام کاخ موزه پکن نیز شناخته میشود، مجموعه‌ای از قصرها را شامل میشود که در مرکز شهر پکن، پایتخت چین قرار گرفته‌اند. با حدود ۱۰۰ هکتار مساحت، این مجموعه متشکل از ۹ هزار اتاق است. ساخت قصرها از قرن ۱۵ میلادی، در زمان حکمرانی دودمان مینگ آغاز و تا دوران سلطنت دودمان چینگ نوسازی و بازسازی شد. شهر ممنوعه بهعنوان بزرگ‌ترین مجموعه‌ی بناهای باستانی چوبی به‌جامانده در دنیا، در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. در حال حاضر موزه مجموعه آثار کشف شده از سلسله‌های مینگ و چینگ در این مجموعه قرار دارد و محل مناسبی برای آشنایی با تاریخ ژرف کشور چین است.
پارک ملی زمین شناسی ژانگی دانکسیا
پارک ملی زمین‌شناسی ژانگی دانکسیا ۳۲۲ کیلومتر مربع مساحت دارد. این منطقه که برای فرم‌های صخره‌ای رنگارنگ خود شهرت دارد، یکی از زیباترین چشماندازهای زمین‌شناسی چین به‌شمار میرود و نمونه‌ی مشابهی ندارد. این زمین‌ها به دلیل وجود شن‌های قرمز و فشار وارد شده از طرف زمین به آن‌ها، به شکل امروزی در آمده‌اند. در سال ۲۰۱۰، پارک ملی زمین شناسی ژانگیه در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
شهر باستانی پینگایو
شهر باستانی پینگایو در قرن ۱۴ میلادی، پایتخت مالی کشور چین محسوب می‌شد. امروزه به دلیل وجود بناهای تاریخی، این شهر در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. خیابان‌های باریک قرون وسطایی و فروشگاه‌های قدیمی این شهر شما را به سفری در زمان می‌برد. در پینگایو تعداد زیادی مکان تاریخی از دوران امپراتوری مینگ و چینگ نیز به‌جای مانده است. در ماه سپتامبر جشنواره فانوس در این شهر برگزار میشود و سراسر پینگایو رنگ و بویی عاشقانه به خود می‌گیرد.
غار موگای
غار موگای که با نام غار هزار بودا نیز شناخته میشود، در بیابان گبی جای گرفته است و شامل ۴۹۲ معبد میشود. نقاشی‌دیواری‌هایی ارزشمند و بیش از سه هزار مجسمه در این غارها قرار دارند که قدمت آن‌ها به قرون ۴ تا ۱۴ میلادی بازمی‌گردد. از غار موگای بهعنوان بزرگ‌ترین و غنی‌ترین خانه‌ی هنر بودایی در جهان یاد میشود و در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
کاخ پوتالا
کاخ پوتالا یا به‌عبارتی دیگر قصر پوتالا، اقامتگاه دائمی دالایی لاما بود تا آن هنگام که تنزین گیاتسو، چهاردهمین دالایی لاما (دالایی لامای کنونی) به هندوستان گریخت. این کاخ زیبا نام خود را از کوه پوتالا که کوهی مقدس در آیین بودایی محسوب میشود، گرفته است. طبق افسانه‌ها، پادشاه تبت، سانگتسن گمپو در قرن هفتم میلادی، برای ادای احترام به عروس خود که شاهزاده‌ای از خاندان تانگ چین بود، این قصر را بنا نهاد. این کاخ در جریان جنگ‌های مختلف به شدت آسیب دید و بعدها آن را تعمیر و بازسازی کردند. سال‌ها پس از سقوط سلسه گمپو و در طول جنگ، این قصر نیز تخریب شد. قصری که در حال حاضر وجود دارد، در طول سال‌های ۱۶۴۴ تا ۱۹۱۱ توسط سلسله چینگ بازسازی شده است. با ۹ طبقه و صدها اتاق، کاخ پوتالا شامل دو بخش میشود؛ قصر قرمز و قصر سفید. نام این اثر ارزشمند در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
پارک ملی جنگلی ژانگجیاجی
پارک جنگلی ملی ژانگجیاجی یکی از زیباترین پارک‌های ملی چین به‌شمار میرود. این پارک که در منطقه زیبای ولینگ یانگ در ۲۷۰ کیلومتری از شهر چانگشا، مرکز استان هونان چین در میان جنگل‌های انبوه قرار دارد، هزاران ستون سنگی را در خود جای داده است که ارتفاع برخی از آن‌ها به چند صد متر می‌رسد. طبیعت مثال‌زدنی و منحصر‌به‌فرد با حیات‌وحش، رود و آبشارهای وصف‌ناپذیر از جمله ویژگیهای این منطقه هستند. از دیگر جاذبه‌های پارک می‌توان به آسانسور بیلانگ اشاره کرد که مرتفع‌ترین آسانسور جهان در فضای باز با ارتفاع ۳۲۶ است و سه طرف آن را از شیشه ساخته‌‌اند. در ضمن طولانیترین و مرتفع‌ترین پل شیشه‌ای جهان با طول ۴۳۰ متر و ارتفاع ۳۰۰ متر، یعنی پل شیشه‌ای ژانگجیاجی و طولانیترین تله‌کابین جهان به طول ۷۴۵۵ متر نیز در این پارک ملی احداث شده‌اند. پارک ملی ژانگجیاجی در سال ۱۹۹۲، در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید و در سال ۲۰۰۴ نیز بهعنوان بزرگ‌ترین ژئوپارک جهانی معرفی شد.
کاخ تابستانی پکن
کاخ تابستانی پکن در شمال غربی شهر پکن، مجموعه‌ای پر زرق و برق و تاریخی از کاخ‌ها، دریاچه‌ها و باغ‌ها را شامل میشود. با ۲.۹ کیلومتر مربع مساحت، این مجموعه در دوره دودمان چینگ ساخته شده است. باغ‌های این مجموعه بهعنوان یکی از بهترین نمونه‌های باغ چینی در جهان به‌شمار می‌روند. ویژگیهای متفاوت مجموعه مانند تپه‌های طبیعی، دریاچه‌ها، مقبره‌ها، گل‌ها و کاخ‌ها، همه در کنار هم، مجموعه‌ای زیبا و هماهنگ را تشکیل داده‌اند. با توجه به ارزش فرهنگی و تاریخی، کاخ تابستانی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
ارتش سفالین چین
ارتش سفالین چین که با نام‌های ارتش تراکوتا چین و لشکر سفالین نیز شناخته میشود، شامل بیش از هفت هزار مجسمه از سربازان گارد پادشاهی چین به‌همراه ۱۳۰ کالسکه نظامی و ۵۲۰ اسب در فضایی معادل ۱۶ هزار و ۳۰۰ متر مربع میشود. اندام و اندازه این سربازها برابر با اندازه و ابعاد یک انسان عادی است و هیچ‌کدام به دیگری شباهت کامل ندارند. این پیکره‌ها بیش از دو هزار سال پیش در دل خاک مدفون شده بودند و به‌صورت کاملا اتفاقی در سال ۱۹۷۴ توسط افراد محلی کشف می‌شوند. این محوطه در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
باغ فرماندار فروتن
باغ فرماندار فروتن که با نام باغ مدیر فروتن نیز شناخته میشود، یکی از مشهورترین باغ‌ها در سوژو چین، با مساحت ۵.۲ هکتار است. از این باغ بهعنوان بزرگ‌ترین باغ در سوژو و یکی از بزرگ‌ترین‌ها در جنوب چین یاد میشود. علاوه بر چشماندازهای زیبای طبیعی، حوضچه‌ها، جزیره‌ها و درختان قدیمی، تعداد زیادی بنا، آلاچیق و پل نیز در باغ جای گرفته‌اند. با توجه به ارزش تاریخی و فرهنگی، باغ فرماندار فروتن در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است.
دیوار بزرگ موتیانیو
دیوار بزرگ موتیانیو بخشی از دیوار چین است که در فاصله ۷۰ کیلومتری از شمال شرق مرکز پکن قرار دارد. با طول پنج کیلومتر، موتیانیو یکی از سالم‌ترین قسمت‌های دیوار چین به‌شمار میرود. در گذشته از این قسمت بهعنوان مانعی برای دفاع از پایتخت و گور امپراتوران استفاده می‌شد. موتیانیو بهعنوان بخشی از دیوار بزرگ چین، در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. اگر از جمعیت بیزار هستید یا کودکی به همراه خود دارید، این بخش از دیوار بزرگ چین برای شما بهترین گزینه است. پس از تماشای مناظر اطراف و قدم زدن روی دیوار، می‌توانید تمام مسیر را تا پایین کوه سر بخورید و خاطره‌ای فراموش‌نشدنی را ثبت کنید.
مقبره امپراتور کین
مقبره امپراتور کین بین سال‌های ۲۰۸ تا ۲۴۶ پس از میلاد در چین ساخته شد و در زیر تپه‌‌ای هرم مانند با ارتفاع ۷۶ متر قرار دارد. مقبره اصلی که شامل تابوت و دیگر قطعات مدفون است، هسته اصلی این مجموعه فرهنگی محسوب میشود. قبر امپراتور به دلیل کمبود بودجه حفاری نشده است و به نظر می‌رسد که بخش زیادی از گنجینه‌های او، همراه خودش در قبر دفن شده باشد. در قسمت شرقی تپه، در سال ۱۹۴۷، یک کشاورز محلی ارتش سفالین چین را کشف کرد، ارتشی متشکل از ۸۰۰۰ سرباز، ۱۳۰ ارابه با ۵۲۰ اسب و ۱۵۰ اسب سواره‌نظام که نگهبانان مقبره امپراتور اول کین بودند. از شگفتی‌های ارتش، عدم شباهت سربازان به یک‌دیگر است. حدود ۲۰۰۰ سال پیش این مجسمه‌ها به همراه امپراتور دفن شدند تا بنا بر باوری قدیمی در جهان پس از مرگ، نگهبان معبد سلطنتی او باشند و او را از گزند دشمنان حفظ کنند. با توجه به ارزش فرهنگی و تاریخی، این مقبره در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
دریاچه غربی
دریاچه غربی با آبی شیرین در هانگژو چین قرار دارد و با ۶.۴ کیلومتر مربع مساحت، به پنج بخش تقسیم میشود. تعدادی زیادی معبد، پاگودا، باغ و جزیره مصنوعی در این دریاچه واقع شده‌اند. به دلیل زیبایی‌های طبیعی و یادبودهای فرهنگی، دریاچه غربی الهام‌بخش شاعران و نقاشان زیادی در طول تاریخ چین بوده و تاثیر مهمی در طراحان باغ‌های چینی گذاشته است. همچنین این دریاچه که از سه طرف با تپه‌ها احاطه میشود، یکی از مهم‌ترین چشماندازهای هانگژو به‌شمار میرود. با توجه به ارزش تاریخی، طبیعی و فرهنگی، دریاچه غربی در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است.
کاخ نوربولینگکا
کاخ نوربولینگکا و پارک‌های اطراف آن در سال ۱۷۷۵ در لهاسا، واقع در تبت چین ساخته شدند. از دهه ۱۷۸۰ تا زمان تبعید دالای لامای چهاردهم در سال ۱۹۵۹، از این مکان برای اقامت تابستانی دالای لاما‌ها استفاده می‌شد. بهعنوان بخشی از مجموعه تاریخی کاخ پوتالا، نام این کاخ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. ساخت کاخ نوربولینگکا توسط دالای لامای هفتم صورت گرفت و مرکز اداری و مذهبی به شمار می‌رفت. معماری کاخ نمونه‌ای بی‌همتا از معماری کاخ‌های تبتی است. با مساحت ۳۶ هکتار، پارک‌های اطراف نوربولینگکا، بزرگ‌ترین باغ ساخته دست بشر در تبت محسوب میشود.
باغ جنگلی شیر
باغ جنگلی شیر یکی از معروف‌ترین باغ‌ها در سوژو چین به‌شمار میرود. نام این باغ را از سنگ‌های موجود در این باغ که شبیه شیر هستند، گرفته‌اند. باغ جنگلی شیر در سال ۱۳۴۲ میلادی، توسط راهبی بودایی به یاد معلمش ژانگ‌فنگ ساخته شد. با بناهای متعدد، درختان کهن و حوضچه‌های زیبا، این باغ ۱.۱ هکتار مساحت دارد و در طی سالیان مختلف چندین بار تحت بازسازی قرار گرفت. با توجه به ارزش تاریخی و فرهنگی، باغ جنگلی شیر در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است.
باغ لینگرینگ
باغ لینگرینگ از باغ‌های مشهور کلاسیک چینی به‌شمار میرود و در شهر سوژو قرار دارد. در سال ۱۹۹۷ میلادی، این باغ به‌همراه دیگر باغ‌های تاریخی سوژو در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیدند. با بیش از ۲۳ هزار متر مربع مساحت، باغ به چهار بخش شمالی، شرقی، غربی و مرکزی تقسیم میشود که بخش مرکزی آن قدیمی‌ترین قسمت آن است. بناها که یکی از اصلی‌ترین ویژگیهای باغ‌های چینی هستند، یک سوم کل مساحت لینگرینگ را به خود اختصاص داده‌اند.
